Οι πρώτοι αριθμοί ξέρουμε τι είναι: όσοι διαιρούνται μόνο με τον εαυτό τους και με το ένα. Είναι μοναχικοί, είναι ιδιαίτεροι, αλλά οι πιο ιδιαίτεροι απ΄ όλους είναι σίγουρα οι λεγόμενοι «δίδυμοι», αυτοί που μόνο ένα νούμερο τους εμποδίζει να αγγιχτούν. Ας πούμε, το 11 και το 13.
Η Αλίτσε και ο Ματία μοιάζουν με δύο δίδυμους πρώτους αριθμούς. Έχουν πολλά κοινά σημεία, αισθάνονται κοντά ο ένας στον άλλο, αλλά δεν μπορούν να αγγιχτούν. Αυτό που τους ενώνει και ταυτόχρονα τους εμποδίζει είναι μια τραγική εμπειρία που είχαν στην παιδική τους ηλικία. Ο Ματία είχε μια αδελφή, τη Μικέλα, που ήταν διανοητικά καθυστερημένη. Ντρεπόταν τόσο πολύ γι΄ αυτήν, ώστε μια μέρα που ένας συμμαθητής του τους κάλεσε στα γενέθλιά του, την παρακάλεσε να τον περιμένει σ΄ ένα πάρκο. Αλλά το πάρκο το διέσχιζε ένα ποτάμι κι εκείνη εξαφανίστηκε στα νερά του. Ο Ματία, για να τιμωρήσει τον εαυτό του, έκανε μια βαθιά χαρακιά στο χέρι του. Και συνέχισε να ακρωτηριάζεται για πολλά χρόνια, προσπαθώντας μάταια να απαλλαγεί από το τρομερό βάρος της ενοχής του.
Το πρωινό που αποδείχθηκε μοιραίο για την Αλίτσε ήταν συννεφιασμένο, το βουνό ήταν σκεπασμένο από την ομίχλη κι εκείνη δεν ήθελε να πάει για σκι. Αλλά ο πατέρας της επέμενε. Κάποια στιγμή αισθάνθηκε άσχημα, έκανε εμετό, έχασε τον δρόμο- κι ύστερα ήρθε το ατύχημα. Έμεινε παράλυτη και ανορεξική. Έπαψε να έχει ενδιαφέρον για τη ζωή. Όταν ήθελε να κοιμηθεί δεν κατέβαζε τις περσίδες, απλώς έκλεινε τα μάτια και αγνοούσε το φως, τα αντικείμενα που την περιέβαλλαν και το μισητό της σώμα. Ώσπου μια μέρα γνώρισε τον Ματία, έναν άνθρωπο εξίσου απροσάρμοστο, εξίσου μόνο κι εξίσου απελπισμένο μ΄ εκείνη. Ένωσαν τις μοναξιές τους και τις στερήσεις τους, πιστεύοντας ότι θα μπορούσαν έτσι να συνάψουν μια ερωτική σχέση. Διαψεύστηκαν.
Η Αλίτσε και ο Ματία είναι οι πρωταγωνιστές του πρώτου βιβλίου του 25χρονου Ιταλού Πάολο Τζορντάνο, με τον τίτλο «Η μοναξιά των πρώτων αριθμών». Η σοβαρότητα και η ακρίβεια με την οποία ένας νέος άνθρωπος προσεγγίζει ένα τόσο επικίνδυνο θέμα προκαλούν κατάπληξη, γράφει η Ρεπούμπλικα . Ίσως να έχει να κάνει με το ότι ο Τζορντάνο σπούδασε φυσική των σωματιδίων στο Πανεπιστήμιο του Τορίνο, όπου πήρε διδακτορικό, και στη συνέχεια θήτευσε στη Scuola Ηolden, το εργαστήρι δημιουργικής γραφής που διευθύνει ο Αλεσάντρο Μπαρίκο. Ίσως ο συγγραφέας να κρύβει κάποιο μυστικό και από τη δική του παιδική ηλικία. Η συνάντηση των μαθηματικών με τη ζωή είναι έτσι κι αλλιώς γοητευτική, και οι πρώτοι αριθμοί μπορεί να σε παρασύρουν σε ατέλειωτες περιπλανήσεις.
Η Αλίτσε και ο Ματία μοιάζουν με δύο δίδυμους πρώτους αριθμούς. Έχουν πολλά κοινά σημεία, αισθάνονται κοντά ο ένας στον άλλο, αλλά δεν μπορούν να αγγιχτούν. Αυτό που τους ενώνει και ταυτόχρονα τους εμποδίζει είναι μια τραγική εμπειρία που είχαν στην παιδική τους ηλικία. Ο Ματία είχε μια αδελφή, τη Μικέλα, που ήταν διανοητικά καθυστερημένη. Ντρεπόταν τόσο πολύ γι΄ αυτήν, ώστε μια μέρα που ένας συμμαθητής του τους κάλεσε στα γενέθλιά του, την παρακάλεσε να τον περιμένει σ΄ ένα πάρκο. Αλλά το πάρκο το διέσχιζε ένα ποτάμι κι εκείνη εξαφανίστηκε στα νερά του. Ο Ματία, για να τιμωρήσει τον εαυτό του, έκανε μια βαθιά χαρακιά στο χέρι του. Και συνέχισε να ακρωτηριάζεται για πολλά χρόνια, προσπαθώντας μάταια να απαλλαγεί από το τρομερό βάρος της ενοχής του.
Το πρωινό που αποδείχθηκε μοιραίο για την Αλίτσε ήταν συννεφιασμένο, το βουνό ήταν σκεπασμένο από την ομίχλη κι εκείνη δεν ήθελε να πάει για σκι. Αλλά ο πατέρας της επέμενε. Κάποια στιγμή αισθάνθηκε άσχημα, έκανε εμετό, έχασε τον δρόμο- κι ύστερα ήρθε το ατύχημα. Έμεινε παράλυτη και ανορεξική. Έπαψε να έχει ενδιαφέρον για τη ζωή. Όταν ήθελε να κοιμηθεί δεν κατέβαζε τις περσίδες, απλώς έκλεινε τα μάτια και αγνοούσε το φως, τα αντικείμενα που την περιέβαλλαν και το μισητό της σώμα. Ώσπου μια μέρα γνώρισε τον Ματία, έναν άνθρωπο εξίσου απροσάρμοστο, εξίσου μόνο κι εξίσου απελπισμένο μ΄ εκείνη. Ένωσαν τις μοναξιές τους και τις στερήσεις τους, πιστεύοντας ότι θα μπορούσαν έτσι να συνάψουν μια ερωτική σχέση. Διαψεύστηκαν.
Η Αλίτσε και ο Ματία είναι οι πρωταγωνιστές του πρώτου βιβλίου του 25χρονου Ιταλού Πάολο Τζορντάνο, με τον τίτλο «Η μοναξιά των πρώτων αριθμών». Η σοβαρότητα και η ακρίβεια με την οποία ένας νέος άνθρωπος προσεγγίζει ένα τόσο επικίνδυνο θέμα προκαλούν κατάπληξη, γράφει η Ρεπούμπλικα . Ίσως να έχει να κάνει με το ότι ο Τζορντάνο σπούδασε φυσική των σωματιδίων στο Πανεπιστήμιο του Τορίνο, όπου πήρε διδακτορικό, και στη συνέχεια θήτευσε στη Scuola Ηolden, το εργαστήρι δημιουργικής γραφής που διευθύνει ο Αλεσάντρο Μπαρίκο. Ίσως ο συγγραφέας να κρύβει κάποιο μυστικό και από τη δική του παιδική ηλικία. Η συνάντηση των μαθηματικών με τη ζωή είναι έτσι κι αλλιώς γοητευτική, και οι πρώτοι αριθμοί μπορεί να σε παρασύρουν σε ατέλειωτες περιπλανήσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.