Εμίλ Σιοράν - Εξομολογήσεις και αναθεματισμοί

- Η μοναξιά με γεμίζει τόσο που το παραμικρό ραντεβού μου είναι σταύρωση.

- Θα έλεγε κανείς ότι η ύλη, επειδή ζηλεύει τη ζωή,παραμονεύει να βρει τ' αδύνατα της σημεία και να   τιμωρήσει τις πρωτοβουλίες και τις προδοσίες της. Είναι γιατί η ζωή δεν είναι ζωή παρά μόνο όταν απιστεί στην ύλη.

- Δεν κατοικούμε μια χώρα. Κατοικούμε μια γλώσσα. Αυτή είναι η πατρίδα και τίποτε άλλο.

- Αναπόφευκτα ανακαλύπτω κάποιο τρωτό σημείο σε όλους όσους ενδιαφέρονται για τα ίδια πράγματα με μένα...

- Μια περιουσία ολόδική μας: οι ώρες που δεν κάναμε τίποτα... Αυτές μας μορφώνουν , μας καθιστούν άτομα, μας διαφοροποιούν.

- Να μην έχω τίποτε το κοινό με τους ανθρώπους παρά μόνο το γεγονός ότι είμαι άνθρωπος!

- Δεν ξέρω ποια διαβολική δίψα μ' εμποδίζει να ακυρώσω τη σύμβαση με την αναπνοή μου.

- Η διαφωνία μου με τον κόσμο είναι έμφυτη. Η πείρα μου με δίδαξε πολύ λίγα. Οι απογοητεύσεις μου είχαν πάντα το προβάδισμα.

- Εκτός από τη μουσική, τα πάντα είναι ψέμα, ακόμη και η μοναξιά, ακόμη και η έκσταση. Η μουσική είναι ακριβώς τα δυο μαζί σε καλύτερη εκδοχή.

- Ο οργασμός είναι ένας παροξυσμός. Η απελπισία επίσης. Ο πρώτος διαρκεί μια στιγμή, η δεύτερη όλη τη ζωή.

- Ό,τι δεν είναι σπαρακτικό είναι περιττό, τουλάχιστον στη μουσική.

- Να μην έχεις φέρει εις πέρας τίποτε και να πεθαίνεις από υπερκόπωση...

- Το ότι η ζωή δεν έχει κανένα νόημα είναι ένας λόγος για να ζεις. Ο μόνος λόγος, άλλωστε.

- Γνώμες ναι, πεποιθήσεις, όχι. Αυτή είναι η αφετηρία της διανοητικής μεγαλοφροσύνης.

- Μάταια ελπίζουμε στην ευεργεσία να μείνουμε μόνοι. Πάντοτε θα μας ακολουθεί ο εαυτός μας!

- Θα θέλαμε μερικές φορές να είμαστε κανίβαλοι, όχι για να καταβροχθίσουμε κάποιον, αλλά για να τον ξεράσουμε.