Ο Διάβολος είναι φτωχός

Στις σημερινές πόλεις, τα τεράστια κλουβιά με τους φυλακισμένους του φόβου, τα φρούρια ονομάζονται σπίτια και τα ρούχα μοιάζουν με στολές.
Κατάσταση πολιορκίας. Μην εμπιστεύεστε, μην εφησυχάζετε, μην αφαιρείστε. Οι αφέντες του κόσμου κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου. Οι ίδιοι, που ατιμώρητα βιάζουν τη φύση, αρπάζουν χώρες, κατακλέβουν μισθούς και δολοφονούν πλήθη, μας προειδοποιούν να είμαστε προσεκτικοί. Οι επικίνδυνοι παραμονεύουν κουλουριασμένοι στα άθλια περίχωρα της πόλης, αναμασώντας το φθόνο και καταπίνοντας την οργή τους.
Οι φτωχοί: οι κακομοίρηδες, βορά των πολέμων, οι έγκλειστοι των φυλακών, τα διαθέσιμα εργατικά χέρια, τα χέρια μιας χρήσης.
Η πείνα, που σκοτώνει σιωπηλά, σκοτώνει όσους δεν έχουν φωνή. Οι ειδικοί, οι πτωχολόγοι, μιλούν αντί γι' αυτούς, για να μας ενημερώσουν πού δεν δουλεύουν, τι δεν τρώνε, πόσο δεν ζυγίζουν, πόσο ψηλοί δεν είναι, τι δεν έχουν, τι δεν σκέφτονται, τι δεν ψηφίζουν, τι δεν πιστεύουν.
Μας απομένει μόνο να μάθουμε για ποιον λόγο οι φτωχοί είναι φτωχοί. Μήπως γιατί η πείνα τους μας θρέφει και η γύμνια τους μας ντύνει;

Εδουάρδο Γκαλεάνο, Καθρέφτες