Πότε είναι μεγαλύτερη η ευτυχία του έρωτα; Στην ερωτική πράξη ή στο άλμα μπροστά, στη φαντασίωση του πώς θα είναι η επόμενη ερωτική σκηνή; Η καταπονημένη χαρά της ανάμνησης και ξανά η πλήρης επιθυμία, μεγεθυμένη από τον έρωτα μιας καινούργιας ερωτικής πράξης είναι ευτυχία; Αυτή η απόλαυση του έρωτα μας αφήνει έκπληκτους. Πώς είναι δυνατόν ολόκληρο το είναι ενός ανθρώπου να χάνεται στη σάρκα και στο βλέμμα της αγαπημένης του ύπαρξης, και συγχρόνως να χάνει κάθε έννοια και κάθε αίσθηση του έξω κόσμου; Πώς είναι δυνατόν; Πώς πληρώνεται αυτός ο έρωτας, αυτή η απόλαυση, αυτή η ψευδαίσθηση; Τα αντίτιμα που ο κόσμος εξαγοράζει τον έρωτα είναι πολλαπλά. Όπως στα θέατρα και στα στάδια, υπάρχουν διαφορετικές τιμές εισόδου και προτιμώμενες θέσεις. Το βλέμμα είναι το απαραίτητο εισιτήριο του έρωτα. Από τα μάτια πιάνεται ο έρωτας, λέει η παροιμία. Και είναι αλήθεια, όταν αγαπάμε όλος ο κόσμος χάνεται από τα μάτια μας. Έχουμε μάτια μόνο για το αγαπημένο πρόσωπο.
Κάρλος Φουέντες - Σε αυτά πιστεύω / απόσπασμα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.