Θάλασσα βουβή, δε σε μολύνει τόση εχεμύθεια;
Στους ορυζώνες ούτ' ένα σκιάχτρο για ν' αγκαλιάσω.
Οι αισθήσεις μου ξηλώνονται με θράσος και με τυλίγουν,
Ο σταλακτίτης ξέρει να περιμένει με τόση χάρη.
Μη μας χλευάζεις, η νύχτα μας συμφέρει εμάς τους τυφλούς.
Στους ορυζώνες ούτ' ένα σκιάχτρο για ν' αγκαλιάσω.
Οι αισθήσεις μου ξηλώνονται με θράσος και με τυλίγουν,
Ο σταλακτίτης ξέρει να περιμένει με τόση χάρη.
Μη μας χλευάζεις, η νύχτα μας συμφέρει εμάς τους τυφλούς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.