Η σιωπή είναι ο πιο απαιτητικός συνομιλητής.
Η ψυχή είναι το πιο φθαρτό μας όργανο.
Η ποίηση είναι ο τρόπος να λες την αλήθεια χωρίς να πληγώνεις θανάσιμα.
Ό,τι αγάπησα, με δίδαξε τον πόνο· κι ό,τι με πόνεσε, με δίδαξε την αγάπη.
Δεν υπάρχει τίποτα πιο τραγικό από έναν άγγελο που μαθαίνει να περπατά.
Ο ποιητής είναι ένας ψεύτης που λέει μόνο αλήθειες.
Τα βράδια μυρίζουν μελάνι και αναμνήσεις.
Δεν έμαθα να ζω χωρίς τις πληγές μου — είναι τα μόνα μου παράθυρα.
Οι άνθρωποι περνούν, αλλά το φως μένει στα μάτια.
Κάθε στίχος είναι μια μικρή εξομολόγηση με αναβολή.
Αν η ελπίδα είχε πρόσωπο, θα ήταν κουρασμένο αλλά χαμογελαστό.
Ο χρόνος δεν γιατρεύει — απλώς αλλάζει το σχήμα της πληγής.
Η ποίηση δεν είναι καταφύγιο,
είναι αποκάλυψη.
Όταν κοιτάς πολύ τον ήλιο,
αρχίζεις να βλέπεις μόνο σκιές.
Μερικές σιωπές μιλούν πιο καθαρά
απ’ ό,τι χίλιες κραυγές.
Η πόλη κοιμάται,
κι εγώ μετρώ τα φώτα που δεν έσβησαν ποτέ.
Ένας δρόμος χωρίς τέλος
είναι το πιο τίμιο ψέμα της ελπίδας.
Αν δεν πονέσεις τη λέξη,
δε θα σου μιλήσει ποτέ.
Χιόνης και Δομιανός
