«Το πόκερ αναδεικνύει τις χειρότερες πλευρές του καπιταλισμού που έχουν κάνει τη χώρα μας τόσο μεγάλη». Ουόλτερ Ματάου
Ο καλύτερος παίκτης που έχει περάσει ποτέ από τον κόσμο του πόκερ λεγόταν Στιούι Άνγκαρ. Ήταν φυσικά Αμερικανός. Και χρειάστηκε να φτάσει 42 ετών για να μάθει από τη γυναίκα ενός φίλου του να χρησιμοποιεί μαχαίρι και πιρούνι. Το σχολείο το παράτησε νωρίς. Είχε όμως από μικρός ένα ταλέντο με τους αριθμούς που του επέτρεπε να κρατάει τα βιβλία του αγράμματου πατέρα του. Ο τελευταίος ήταν τοκογλύφος και είχε ένα μπαρ στη Δεύτερη Λεωφόρο, το Fox's Corner, όπου σύχναζαν γκάνγκστερ και έπαιζαν στοιχήματα. H αγαπημένη ασχολία του Στιούι ήταν λοιπόν να πηγαίνει κάθε απόγευμα στο μπαρ με την αδελφή του και να προσπαθεί να ακούσει τις συζητήσεις των Μαφιόζων. Απ'αυτούς έμαθε να παίζει στα άλογα. Κι από τη μάνα του τα χαρτιά.
«Από τα επτά μου χρόνια έβλεπα τη μάνα μου να παίζει πόκερ και τζιν», είπε στον Νόλαν Ντάλλα και τον Πήτερ Άλσον, συγγραφείς της βιογραφίας του («H Άνοδος και η Πτώση του Στιούι Άνγκαρ, του Μεγαλύτερου Παίκτη Πόκερ στον Κόσμο», εκδ. Atria). Δεκατεσσάρων ετών, κέρδιζε στο τζιν ακόμη και τους καλύτερους παίκτες στην Ανατολική Ακτή. Στα δεκαέξι του, ήταν τόσο καλός ώστε κανείς δεν τολμούσε να τα βάλει μαζί του. Κι έτσι αφοσιώθηκε ολοκληρωτικά στο πόκερ. Στο μεταξύ, η Μαφία τον είχε «υιοθετήσει». Με άλλα λόγια, έπαιρναν από τον ίδιο ένα ποσοστό από τα κέρδη του στα χαρτιά και στη συνέχεια έπαιρναν ένα άλλο ποσοστό από τους bookies στους οποίους έχανε τα υπόλοιπα.
Αλλά τον Στιούι δεν τον ένοιαζαν όλα αυτά. Κατά βάθος ήταν ένας καλλιτέχνης, πολλοί τον συνέκριναν με τη Σύλβια Πλαθ. Διαχειριζόταν εκατομμύρια δολάρια χωρίς να έχει ούτε έναν τραπεζικό λογαριασμό, ούτε μια πιστωτική κάρτα. Μια φορά ποντάρισε 32.000 δολάρια έχοντας στα χέρια του ένα 10 κι ένα 9 διαφορετικών χρωμάτων, επειδή διέκρινε ότι ο αντίπαλός του κρατούσε στα χέρια του το πολύ ένα 5 κι ένα 6. Το πρώτο του παγκόσμιο πρωτάθλημα το κέρδισε το 1980. Τον επόμενο χρόνο κέρδισε το δεύτερο. Και δεκαέξι χρόνια αργότερα κέρδισε το τρίτο, ο μοναδικός παίκτης στην ιστορία που έχει πετύχει κάτι τέτοιο. Ήδη όμως είχε αρχίσει η πτώση του. Από την κοκαΐνη και το κρακ έμοιαζε και μύριζε σαν άστεγος, ενώ η μια πλευρά της μύτης του έμοιαζε με σκασμένο λάστιχο. Στις 22 Νοεμβρίου του 1998 βρέθηκε νεκρός σ' ένα άθλιο ξενοδοχείο του Λας Βέγκας. Ήταν 45 ετών. H τηλεόραση έπαιζε μια πορνοταινία και το πάτωμα ήταν γεμάτο εμετούς. Από τα χαρτιά υπολογίζεται ότι κέρδισε 30 εκατομμύρια δολάρια (πάνω από 100 εκατομμύρια σε σημερινές τιμές). Πέθανε όμως πάμπτωχος. Για να βοηθήσουν τη γυναίκα του και την κόρη του, που τις είχε τελείως παραμελήσει, οι φίλοι έκαναν στην κηδεία του έρανο.
Ο καλύτερος παίκτης που έχει περάσει ποτέ από τον κόσμο του πόκερ λεγόταν Στιούι Άνγκαρ. Ήταν φυσικά Αμερικανός. Και χρειάστηκε να φτάσει 42 ετών για να μάθει από τη γυναίκα ενός φίλου του να χρησιμοποιεί μαχαίρι και πιρούνι. Το σχολείο το παράτησε νωρίς. Είχε όμως από μικρός ένα ταλέντο με τους αριθμούς που του επέτρεπε να κρατάει τα βιβλία του αγράμματου πατέρα του. Ο τελευταίος ήταν τοκογλύφος και είχε ένα μπαρ στη Δεύτερη Λεωφόρο, το Fox's Corner, όπου σύχναζαν γκάνγκστερ και έπαιζαν στοιχήματα. H αγαπημένη ασχολία του Στιούι ήταν λοιπόν να πηγαίνει κάθε απόγευμα στο μπαρ με την αδελφή του και να προσπαθεί να ακούσει τις συζητήσεις των Μαφιόζων. Απ'αυτούς έμαθε να παίζει στα άλογα. Κι από τη μάνα του τα χαρτιά.
«Από τα επτά μου χρόνια έβλεπα τη μάνα μου να παίζει πόκερ και τζιν», είπε στον Νόλαν Ντάλλα και τον Πήτερ Άλσον, συγγραφείς της βιογραφίας του («H Άνοδος και η Πτώση του Στιούι Άνγκαρ, του Μεγαλύτερου Παίκτη Πόκερ στον Κόσμο», εκδ. Atria). Δεκατεσσάρων ετών, κέρδιζε στο τζιν ακόμη και τους καλύτερους παίκτες στην Ανατολική Ακτή. Στα δεκαέξι του, ήταν τόσο καλός ώστε κανείς δεν τολμούσε να τα βάλει μαζί του. Κι έτσι αφοσιώθηκε ολοκληρωτικά στο πόκερ. Στο μεταξύ, η Μαφία τον είχε «υιοθετήσει». Με άλλα λόγια, έπαιρναν από τον ίδιο ένα ποσοστό από τα κέρδη του στα χαρτιά και στη συνέχεια έπαιρναν ένα άλλο ποσοστό από τους bookies στους οποίους έχανε τα υπόλοιπα.
Αλλά τον Στιούι δεν τον ένοιαζαν όλα αυτά. Κατά βάθος ήταν ένας καλλιτέχνης, πολλοί τον συνέκριναν με τη Σύλβια Πλαθ. Διαχειριζόταν εκατομμύρια δολάρια χωρίς να έχει ούτε έναν τραπεζικό λογαριασμό, ούτε μια πιστωτική κάρτα. Μια φορά ποντάρισε 32.000 δολάρια έχοντας στα χέρια του ένα 10 κι ένα 9 διαφορετικών χρωμάτων, επειδή διέκρινε ότι ο αντίπαλός του κρατούσε στα χέρια του το πολύ ένα 5 κι ένα 6. Το πρώτο του παγκόσμιο πρωτάθλημα το κέρδισε το 1980. Τον επόμενο χρόνο κέρδισε το δεύτερο. Και δεκαέξι χρόνια αργότερα κέρδισε το τρίτο, ο μοναδικός παίκτης στην ιστορία που έχει πετύχει κάτι τέτοιο. Ήδη όμως είχε αρχίσει η πτώση του. Από την κοκαΐνη και το κρακ έμοιαζε και μύριζε σαν άστεγος, ενώ η μια πλευρά της μύτης του έμοιαζε με σκασμένο λάστιχο. Στις 22 Νοεμβρίου του 1998 βρέθηκε νεκρός σ' ένα άθλιο ξενοδοχείο του Λας Βέγκας. Ήταν 45 ετών. H τηλεόραση έπαιζε μια πορνοταινία και το πάτωμα ήταν γεμάτο εμετούς. Από τα χαρτιά υπολογίζεται ότι κέρδισε 30 εκατομμύρια δολάρια (πάνω από 100 εκατομμύρια σε σημερινές τιμές). Πέθανε όμως πάμπτωχος. Για να βοηθήσουν τη γυναίκα του και την κόρη του, που τις είχε τελείως παραμελήσει, οι φίλοι έκαναν στην κηδεία του έρανο.
