Σε όσους έχουν δεχτεί πάρα πολλά χτυπήματα, όπως οι σκλάβοι, τούτο το κομμάτι της καρδιάς, που κραυγάζει έκπληκτο εξαιτίας του κακού που έχει υποστεί, φαίνεται νεκρό. Μα δεν είναι ποτέ ολότελα νεκρό. Έχει περιέλθει σε κατάσταση υπόκωφου και αδιάκοπου στεναγμού.
Ό, τι είναι απρόσωπο μέσα στον άνθρωπο είναι ιερό, και μόνο αυτό.
Ο άνθρωπος έχει ανάγκη θερμή σιωπή, και του δίνουν παγωμένη φασαρία.
Η ομορφιά είναι το υπέρτατο μυστήριο αυτού εδώ του κόσμου. Είναι μια φεγγοβολή που αποζητάει την προσοχή, αλλά δεν της παρέχει κανένα κίνητρο για να διαρκέσει. Η ομορφιά πάντα υπόσχεται και δεν δίνει ποτέ τίποτε’ προκαλεί πείνα, αλλά δεν έχει τροφή για το μέρος της ψυχής που προσπαθεί εδώ κάτω να χορτάσει· έχει τροφή μονο για το μέρος της ψυχής που ατενίζει. Προκαλεί την επιθυμία, και μας κάνει να νιώθουμε ξεκάθαρα ότι δεν υπάρχει στην ομορφιά τίποτε επιθυμητό, διότι αυτό που επιθυμούμε πάνω από όλα είναι να μην αλλάξει τίποτε σε αυτήν. Αν δεν αναζητούμε τεχνάσματα για να βγούμε απο τον γλυκό βασανισμό που μας επιβάλλει η ομορφιά, η επιθυμία μεταμορφώνεται σιγά σιγά σε αγάπη, και αρχίζει να διαμορφώνεται η ικανότητα για ανιδιοτελή και καθαρή προσοχή.
Δικαιοσύνη, αλήθεια, ομορφιά, είναι αδερφές και σύμμαχοι. Με τρεις τόσο ωραίες λέξεις, δεν υπάρχει ανάγκη να ψάξουμε για άλλες.
Ένα μαργαριτάρι κρυμμένο βαθιά χωράφι δεν είναι ορατό. Δεν φαίνεται το προζύμι μέσα στη ζύμη. Όπως όμως οι καταλύτες ή τα βακτήρια επενεργούν αποφασιστικά στις χημικές αντιδράσεις -το προζύμι είναι ένα τέτοιο παράδειγμα-, έτσι και στα ανθρώπινα πράγματα οι απαρατήρητοι σπόροι του καθαρού καλού επενεργούν αποφασιστικά μόνο και μόνο με την παρουσία τους, εάν έχουν τεθεί εκεί που πρέπει.
